Nie ma się co czarować, "Easy Rider" to to nie jest. Daleko temu filmowi też do innych sztandarowych produkcji ówczesnej amerykańskiej kontrkultury zarówno tej hippisowskiej jak i niehippisowskiej. Arthur Penn mający wcześniej na koncie znakomity "Bonnie and Clyde" tym razem obniżył loty i nie ma sensu zadawać pytania jak to się stało - to typowe dla wielu reżyserów "nieautorskich" w Ameryce, by na przemian kręcić filmy dobre jak i te robione na siłę, idące niczym krew z nosa. Tu niestety tak się stało, reżyserii brakuje polotu, jakiejś młodzieńczej energii, buntu i werwy, zamiast tego jest co najwyżej niekontrowersyjny obraz grupki hippisów, czasem próbujący być zabawny, czasem poruszający, niestety we mnie budził jedynie obojętność i nie ruszył ani o centymetr. Czy dało się z tego wycisnąć coś więcej, może tak, bo to głównie reżyseria tu zawodzi, nie dziwi jednak, że film niektórzy uznają za kultowy, powstał na fali podobnych produkcji, bo było na to wówczas zapotrzebowanie. Tylko dla miłośników Arthura Penna i filmów o takiej tematyce.